Hoorn Durgerdam 18-06-2009,
Eerst een reddingsvlot en Imray C28 opgehaald bij de firma Vrolijk . Ik sta in de winkel en informeer of ze misschien ook brandstofhevelaars verkopen. Word ik aangesproken door een andere klant met de vraag of ik een stukje ga zeilen. Na trots te hebben verteld dat we naar Engeland gaan stelt de man zich voor, het blijkt mede Engelandganger Gerard Vester te zijn.
Op naar Hoorn. Nog even bij Blokker langs om een eierwekker te kopen. Thuis gekomen wacht, ze dacht dat ze te laat was, Willie een beetje nerveus op me. Na een lekkere douche en twee koude Amstels gaan we richting “Sohé”.
Onze zoon Niels brengt ons naar de haven en helpt met het aan boord brengen van de diverse zaken. Om 18.50 uur gaan de landvasten los en wordt koers gezet richting Paard van Marken. Bij het Paard de stuurautomaat erop en genieten van een heerlijk bord macaroni met veel kaas en tomaten ketchup. Om 22.00 uur afgemeerd in Durgerdam; telefoontje gehad van Ab van Esseveld met de vraag of we wel gaan want de voorspellingen zijn niet optimaal. Willie belt haar zus Anneke om haar te feliciteren me haar verjaardag. Een paar biertjes later gaan we de slaapzak in. Ik slaap een beetje slecht als gevolg van een piepende stootwil.
Verzamelen in IJmuiden 19-06-200 Om 10.00 uur laten we “Sohé” los, ze heeft er ook zin in. De Schellingwoudebrug en de Oranjesluizen lopen zoals altijd gesmeerd. Met een lekker gangetje gaan we richting IJmuiden. Er staat een stevige windkracht 6, we hopen dat het morgen minder is. In IJmuiden wordt de kleine zeesluis genomen en eenmaal op zout water merken we dat windkracht 6 west aan de lage kant van de Noordzee best pittig is (wisten we eigenlijk al). Aangekomen in Seaport Marina worden we naar de “M”-steiger gedirigeerd om een plekje te vinden. Hans Timmer komt als eerste, kort daarna gevolgd door de overige Engelandzeilers. Kort geleden heb ik een transformatortje gekocht voor de GPS, zo een die je kan instellen op voltage van 1.5 tot 12 volt met zo’n handig schuifje. Als ik waypoints wil gaan ingeven, blijken de batterijen leeg te zijn. Geen probleem ik heb immers mijn transformatortje. Jammer dat het handige schuifje niet op 3 volt maar op 12 volt stond. Einde GPS. Ja, en nou? In de winkels van de Marina niets te koop. Naar de receptie om leenfietsen te vragen om naar het dorp te fietsen. De aardige jongedame legt ons uit dat ze geen leenfietsen maar huurfietsen heeft. Maar voor deze keer mogen we ze wel even lenen. Er was ons verteld dat we naar Hermans Marine kunnen gaan, hij heeft vast wel iets. Het enige dat Herman heeft is een oude Garmin Gps á € 650.-. Dit gaan we dus niet doen. Hermans adviseert ons even bij Radio Holland te kijken. Dit blijkt een gouden tip te zijn, wat een ontzettend aardige mensen. We komen binnen, zitten daar drie man een weekendbiertje te drinken. Na ons probleem voorgelegd te hebben komt heel Radio Holland in actie. De kantoorheren halen het hele magazijn overhoop en komen terug met een prachtige Furuno Gps. Monteur André wordt gevraagd even een stukje snoer af te snijden. Dit is een overbodige vraag want André laat zijn biertje ook staan en is al bezig met het vervaardigen van een complete voedings- en datakabel. Om de tijd te doden wordt ons ook een biertje aangeboden en kijken de kantoorheren op Google Earth geïnteresseerd naar onze vakantiedoelen. André meldt dat hij klaar is en nodigt ons uit voor een demonstratie van onze nieuwe Gps. Een paar centen lichter maar wel voldaan keren we terug naar de Marina. ’s Avonds bier drinken en slap lullen met Piet Aafjes en de rest (8 man in ons kuipje).
Vertrek naar Lowestoft 20-6-2009 Om 11 uur gooien we los. Kees Hulst begon tijdens het palaver over mogelijk een rifje steken. Goed idee. Buiten aangekomen is het een koppige zee, wat je ook doet ga de kajuit niet in want je bent nog niet ingeslingerd zoals Piet dat noemt. Willie heeft het dik naar haar zin en met geoefende hand stuurt ze Sohé over hoge toppen en door diepe dalen. Na een paar uur stel ik voor het rif eruit te halen. “Laten we nog even wachten”, zegt mijn kapiteinse. Ze heeft weer gelijk want de wind varieert sterk in richting en kracht. Op een mijl of 20 voor Lowestoft worden we opgelopen door drie bruinvissen. Willie zit alleen in de kuip en schrikt zich wezenloos en krijgt Jaws-visioenen. Al snel is ze de eerste schrik te boven en vindt ze het eigenlijk wel erg leuk om te zien hoe die vissen naast en onder de boot doorschieten. Even verderop zien we nog een zeehond en weer een bruinvis. We melden ons keurig bij Lowestoft harbour control en vragen “permision to enter the harbour”. Hartstikke professioneel, minder professioneel is dat we verdwalen in de aanloop, waar zijn #!@&; de havenlichten? Na een aantal keren onze lieve heer aangeroepen te hebben komt het allemaal goed. Om 11 uur vinden we een mooi plekje voor Sohé. ’s Middags Lowestoft bekeken en ’s avonds Fish and Chips gegeten.
Vertrek naar Southwold 22-6-2009 Om 7.30 uur gaat de dagtrip beginnen. We vragen “permision to leave the harbour” en zetten koers richting Southwold. Aan de wind zeilend schiet het lekker op, de stroom loopt 1.5 knoop mee. Tegen elfen komen we aan bij de havenmonding van de River Blyth. We hebben genoeg gelezen en gehoord om te weten dat de invaart lastig is. Er loopt een harde tegenstroom van 3 knoop en de geul, ongeveer 4 meter breed, is niet betond. Kortom ster dicht en doorvaren. Op de rivier loopt de stroom nog steeds 2 knoop mee, dat houdt dus in dat je minstens 4 knoop moet varen wil je roer houden. We varen de pub Harbour voorbij om tegenstrooms aan te kunnen leggen. Onze aanlegplank wordt overboord gehangen aan de verkeerde kant van de bulletjes. En nu komt het, aanleggen met 2 knoop tegen. De twee havenmeester staan al klaar om ons op te vangen en van advies te voorzien. Het gaat eigenlijk wel gesmeerd, kop in de stroom, de stroom doodvaren en heel voorzichtig bakboords roer geven. Sohé wordt met zolang mogelijke landvasten en springen, het verval is 1.7 meter, aan de gedateerde steiger geknoopt. Piet en Bert komen langszij. Al snel blijkt dat mijn zelf gemaakte plank niet op zijn taak berekend is en wordt gewisseld met robuuster exemplaar van Engelse makelij. Na over en weer wat sterke verhalen met onze medeschippers uitgewisseld te hebben, gaan we over het strand richting stad. Southwold is een prachtige plaats, overal bloeien bloemen en het lijkt of de tijd hier heeft stil gestaan. Ik ben wat onrustig over het grote verval, dus we doen boodschappen en gaan we terug de naar de boot. Piet, Kees en Onno blijven nog in de stad hangen. Terug in de haven vragen we ons af waar ons bootje nou is gebleven, Sohé is al 1.5 meter gezakt. Na een halsbrekende afdaling zijn we er alle twee van overtuigd dat we een koud biertje hebben verdiend. Bij het stijgen van het water blijft één van de planken achter de steiger haken waardoor er wel erg veel spanning op de zeereling komt te staan. Onno, behulpzaam als altijd, komt met allerlei intelligente ideeën en heeft het zo weer gefikst. Heerlijk “fish and chips” gegeten en een “pint of Bitter” gedronken in de Harbour Inn . Na een gezellige wandeling stappen we weer aan boord en neem ik natuurlijk weer een lekker biertje en Willemien een koud roseetje.
Vertrek naar Woodbridge 23-6-2009 We verlaten Southwold om 11 uur. Het is lastig om een goed afvaarmoment te kiezen. Je moet op hoog of even voor hoog afvaren anders krijg je de stroom op je kont, maar de River Deben kunnen we pas om 8 uur ’s avonds op. Eenmaal buiten loopt de stroom nog een uurtje of twee mee en Sohé vliegt met 7.4 knoop door het water. We komen om 17.00 uur aan bij de Woodbridge havenboei en overzien de situatie aldaar. Bij dit vergeleken was de aanloop naar Southwold een peulenschilletje. We gaan voor anker en wachten op de dingen die gaan komen. Plots klinkt daar de stem van Hans uit de marifoon; hij heeft contact gehad met de havenmeester van Woodbridge. We kunnen pas om 21.30 uur de rivier op en de havenmeester raadt ons ten zeerste af om in donker de rivier af te varen. Hans hakt de knoop door en hele club zet koers naar de Woolverstone Marina. We varen nnar de haven van Harwich en lopen vervolgens aan de grond. Na enig geg.dver en veel gas geven komen we weer los. Toch even beter op het kaartje kijken Robje. Hans heeft alweer contact gehad met de Woolverstone Marina en heeft te horen gekregen dat er geen plaats meer is voor zes boten. Jammer maar helaas, dan gaan we maar naar de Suffolk yacht harbour. Daar aangekomen krijgen we toestemming van een Engelse meneer om de schepen af te meren. Het is wel een erg aardige Engelse meneer; Hans en Bert hebben geen brood meer aan boord, geen probleem ze krijgen gelijk een ciabattabrood aangereikt. De volgende morgen komt onze Engelse vriend vragen of we misschien boodschappen nodig hebben. Nou graag, Hans, Bert, Kees en Willie stappen in de dikke Mercedes en gaan richting Felixstowe. Terug gekomen nog even betalen bij de havenmeester. Ondertussen hebben Piet en Hans besloten dat we vannacht om twee uur afvaren. We worden een klein beetje overvallen door het, overigens perfecte, idee. De ‘Pin Mill” hebben we niet gezien, aangezien de Woolverstone Marina vol is. De havenmeester draagt een goed alternatief aan. Na een prachtige wandeling langs de River Orwell komen we bij een dorpje waar bij de kerk een prima pub schijnt te zitten, “The Ship”. Peter is met zijn bemanning de rivier opgevaren dus mist al dit moois. De terugtocht verloopt voor de meesten van ons zonder problemen, alleen Piet gaat tot twee maal toe op z’n gezicht. ’s Avonds met alle Engelandvaarders, hoe kan het anders, “fish and chips”, gegeten in het lichtschip. Na de boot zoveel mogelijk verduisterd te hebben, gaan we om 21.00 uur te kooi.
Vertrek naar IJmuiden 25-6-2009. Na vier uur draaien en woelen gaat om 1.00 uur onze wekker . Bakkie gezet en Sohé in orde gemaakt. Het eerste rif hadden we’s middags al gestoken. Om 2.00 uur gooit de hele club los. Piet loodst ons door de riviermonding bij Harwich. Buiten gekomen zijn we blij met het eerste rif en zetten koers richting IJmuiden. De eerste zes uur loopt de stroom prima mee. Daarna wordt het kiezen voor snelheid dwars op de stroom of hoogte houden maar geen gang recht tegen de stroom in. Wij kiezen voor het laatste en hebben hier geen spijt van. Na zes uur gaat de stroom weer mee lopen en gaan we dwarsstrooms richting IJmuiden. Als het tij weer gaat tegen lopen besluiten we voor de laatste 20 mijl de motor te starten. Het is wat mistig boven land met als gevolg dat we Corus pas 5 mijl uit de kust kunnen zien. Na even lekker gedoucht te hebben in Seaport Marina gaan we om 10.00 uur richting Sixhaven. We bellen het thuisfront, Niels en Ben, om te vertellen dat we geland zijn. De mannen hebben met oma afgesproken dat ze bij haar komen eten, maar wippen eerst even aan in de Six. Niels legt even uit dat het ze wel goed uitkomt als wij zondag thuis komen, omdat het thuis “nog niet helemaal aan kant is”. We nemen nog een biertje en gaan even lekker eten bij de Surinamer.
27-6-2009 We brengen Sohé naar huis. En een ieder die geïnteresseerd is vertellen we onze stoere verhalen. Willie en Rob Heijblom