MET EEN RIB OP HET WAD Eindelijk was het zover. “Op zaterdag 16 juni varen met een RIB op het Wad” stond er in Prikkels. Ik wist niet wat ik moest verwachten. Wij reden die dag mee met Piet en Nora Koning met de auto. In Den Oever was het gelukkig mooi weer, maar er was wel met een pittig windje. Er stond al een bord bij Atlantis Adventures als welkom voor onze groep: “Jaap Pijn (?) en Vrienden..!”. Dat laatste moest voor Jaap nog maar blijken na de trip...
De schipper was een gemoedelijke man. Hij vertelde alvast in het kort wat over de boot: "Deze RIB heeft een 315 pk motor en op topsnelheid kunnen we daar 70 km per uur mee halen." Toen de groep compleet was kregen we pakken aangereikt voor op de boot. En geloof me, dit was geen overbodige luxe..... De tocht zou ongeveer 2 uur duren en tijdens de trip zouden we een aantal dingen gaan bekijken. We begonnen rustig in de haven van Den Oever en ondertussen vertelde de schipper allerlei wetenswaardigheden over de vissersschepen aan de kant. Zoals het verschil tussen een garnalenboot en een visboot. En ook gaf hij uitleg over de reddingsboot van de KNRM. De spuisluis van dichtbij bekijken was helemaal prachtig. Wat een stroming gaat er door die openingen. Zelfs de RIB moest aardig bijzetten. Het schijnt dat er zelfs een keer een losgeslagen zeilboot tussen "geprakt" is geweest.... Eenmaal buiten de haven ging het gas erop. Er was pittige golfslag en ik zat dus duidelijk aan de verkeerde (wind-)kant. Na 10 minuten voelde ik het water al naar binnen gutsen en dacht "We moeten nog 2 uur, help". Maar onderweg was er genoeg te zien en was de nattigheid al weer gauw vergeten. De eerste zeehonden waren in de verte al gespot op de zandbank. Zachtjes kwamen we dichterbij. Sommige hadden hun jong naast zich liggen in het zonnetje. Hun vacht glimmend.... Een prachtige 2-master zeilde ons voorbij. Wat een gracieus gezicht zo zonder moeite. We zijn nog kort even met ze opgevaren. Texel lag intussen volop in de zon. De zandstranden waren goed zichtbaar. "Ja", zei een dame naast me, "Het eiland van Jan Wolkers". Ik wist niet wat ik zag. Al varend gingen we door een voetbalveldgroot gebied vol met drijftonnetjes. De schipper vertelde dat hier de mosselzaden worden gekweekt. Die nestelen zich onder het tonnetje aan de lijn naar de bodem. Het was heel interessant om te horen hoe dit proces verder verloopt. Op de terugweg naar de haven werd er uiteraard nog even flink gas gegeven en bochten gedraaid. Gelukkig was nu de andere kant van de boot aan de beurt om nat te worden. Sorry Jaap, maar ik moest vreselijk om je lachen, vooral toen je half in die golf verdween.....dat gezicht was onbetaalbaar. Eenmaal terug in de haven hebben we op het terras van het restaurant nog heerlijk genoten van een cappucino met appelgebak. Al opdrogend in het zonnetje werd er nog even gezellig nagekletst over de trip. Hans C. had het zelfs al over het zelf aanschaffen van een RIB. Ik vond het echt fantastisch. Jaap en Joop bedankt voor het organiseren. Het was weer een heel leuk initiatief van de vereniging.
José en Bart
